perf
; -yć; vt zamierzać coś zrobić — to intend to do sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
zamierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zamierzaćam, zamierzaća, zamierzaćają, zamierzaćany {{/stl 8}}– zamierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zamierzaćrzę, zamierzaćrzy, zamierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć zamiar zrobienia czegoś, planować,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamierzać — ndk I, zamierzaćam, zamierzaćasz, zamierzaćają, zamierzaćaj, zamierzaćał, zamierzaćany rzad. zamierzyć dk VIb, zamierzaćrzę, zamierzaćrzysz, zamierzaćmierz, zamierzaćrzył, zamierzaćrzony «mieć zamiar, snuć plany, projekty; planować, projektować,… … Słownik języka polskiego
zamierzać się – zamierzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać zamach, podnosić rękę, by kogoś, coś uderzyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamierzyć się na kogoś ręką, drągiem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamierzyć — → zamierzać … Słownik języka polskiego
wybrać — dk IX, wybraćbiorę, wybraćbierzesz, wybraćbierz, wybraćbrał, wybraćbrany wybierać ndk I, wybraćam, wybraćasz, wybraćają, wybraćaj, wybraćał, wybraćany 1. «dokonać wyboru, selekcji; zdecydować się na kogoś, na coś spośród wielu osób lub rzeczy,… … Słownik języka polskiego
nosić się — z zamiarem, z myślą, z planem itp. «zamierzać coś, projektować coś, myśleć o czymś, dążyć do czegoś, mieć jakiś plan»: (...) kariera Władysia zawisła w próżni – nosił się z zamiarem opuszczenia służby państwowej. M. Kuncewiczowa, Cudzoziemka. W… … Słownik frazeologiczny
zamiar — 1. Coś leży w czyichś zamiarach «ktoś ma coś w swoich planach, ma jakiś zamiar»: (...) krzywdzenie ani porzucanie Gabrysi nie leżało w jego zamiarach (...). M. Musierowicz, Dziecko. 2. Mieć poważne zamiary «o mężczyźnie: zamierzać poślubić… … Słownik frazeologiczny
chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
myśleć — ndk VIIa, myślećlę, myślećlisz, myśl, myślećlał, myślećleli 1. «uświadamiać sobie związki, zależności między rzeczami, zjawiskami; poznawać, usiłować rozumieć, rozumować, sądzić, przypuszczać, mniemać; snuć rozważania, zastanawiać się, namyślać… … Słownik języka polskiego
nosić — ndk VIa, noszę, nosićsisz, noś, nosićsił, noszony 1. «trzymając coś w rękach, na plecach lub w inny sposób, chodzić z tym (długo lub wielokrotnie); dźwigać» Nosić bagaże, paczki, skrzynie, toboły, walizki, ciężary. Nosić coś na plecach, na… … Słownik języka polskiego
